Hoofdmenu 6-11-2023 Kwintelooyen




Wandelafstand : 7,07 km
Weer: Wisselend bewolkt. Matige wind.  8,9º
Aantal deelnemers: 14
Hopman: Willem



We wandelen
vanmorgen
in een
kleurrijke
omgeving.

Statig
zilvergrijs

in
een okerkleurige
goudbronzen
omgeving.

Door de poorten
van de herfst
komen we
ongemerkt aan
op onze rustplek
op Willem 3.
 (R op het kaartje hierboven)
Er is flink
wat wind
in de open
vlakte.

Wind
die
door onze haren
strijkt.
  
Wind
die onze zorgen
 probeert weg
te blazen.

Wind
die
ons hoofd
leegmaakt.

En er hopelijk
voor zorgt
dat we
open minded
het
leven
beter
aankunnen.

Willem
heeft ons iets te vertellen.
Het gaat over Jaap Pilon
die vrijdag
in de kerk
zijn
nieuwe boek presenteert.
Willem zal deze avond
samen met Angela
ook optreden.
Wij zijn van harte uitgenodigd.

Als
Willem
zijn boodschap
verkondigt
staan
of zitten
we
om hem heen.
Samen
vormen we
 een kring.

In het
grote symbolen boek
lezen we:
De kring
symbool
van
"Het omarmen van elkaar"
"Het samen zijn"
En evenals
de ring
symbool
van
"Volmaaktheid"
"Trouw"
"Elkaar niet loslaten"
en
"Verbondenheid".

Onze hopman
was
zich
uiteraard
op dat moment
nog
niet bewust
van het verdere verloop
van
onze
wandeling.

Onder dat gebladerte
wandelen
we verder.

We hebben haast.
Op onze rustplaats
zagen we dreigende wolken.
We wandelen
niet zoals gebruikelijk rechtdoor,
maar buigen af.
Om af te snijden.

De omgeving wordt
guurder.

Willem
wijst ons
op de
sponszwam.

En op een gave "rode stip"

We aanschouwen
de onderkant.
De welhaast
volmaakte
symetrie
vervoert ons
en even
zijn
we
van de wereld.

Als we "ontwaken"
is Willem alleen.
Op een
enkele getrouwe
na.

Medewandelaars
lijken
opgelost
in een
andere
wereld.

De omgeving
lijkt nu
veel minder
gekleurd
dan eerder.

Zichtbaar
verbouwereerd
en
aangedaan
zoekt
onze hopman
tevergeefs
tekens
van
herkenning
in langskomende
passanten.

Maar de hopman
vindt
zijn club
daarin
niet terug.

De cirkel
lijkt
verbroken.

Het zal onze lezers
niet verbazen
dat
onze hopman
zich
op dat moment
moet voelen
als het
eenzame
gevallen blad.
Neergedwarreld
tussen
akelig stille
zwijgende
lotgenoten
in een
steeds
killer
wordend
bladerdek.

Daarmee
moeten
we
helaas deze
op zich
mooie
wandeling
afsluiten.

******************
  Vorige    -  Volgende

NB.
Soms lijkt
de wereld
niet
te zijn
wat het blijkt
te zijn.
En soms
blijkt
 de wereld
niet
te zijn
wat het lijkt
te zijn.

Gelukkig
heeft onze Hopman
kort na
het afsluiten
van de wandeling
zijn wandelvrienden
teruggevonden
rond de
koffietafels
van
'De Drie Zussen'
en is
de kring
en daarmee
de cirkel
alsnog
gesloten!!