 Wandelafstand : 7,3 km Weer: Licht bewolkt 18,8º Aantal deelnemers: 11 Hopman: Willem  De wandelaars die daar gevoelig voor zijn hebben vast gemerkt dat deze wandelmorgen anders dan anders was.  We beginnen op Kwintelooyen en het doel deze morgen is Willem 3. Aangemoedigd door het mooie weer gaan we vol energie op pad. We hebben er zin in. We lopen langs mooie heide.  Zien voor ons de Paasheuvel en even later nogmaals maar dan van een andere zijde. Maar daarna zijn we compleet de weg kwijt. En niet alleen wij. Ook het GPS navigatiesysteem wordt beinvloed door onbekende krachten en slaat alle kanten uit, waardoor er dit keer geen route aangegeven kan worden op het kaartje.  Uiteindelijk vinden we onze weg en ook het hekje wat toegang geeft tot Willem 3.  Daar is het tijd voor het koffiesnoepje.  En daar temidden van grassprieten met zilveren parels komen we tot een gezamenljk gesprek. We hebben het over taal. Over straattaal. Over de engelse taal en andere vreemde talen. Talen die we steeds meer om ons heen horen. We zijn bang elkaar niet meer te zullen begrijpen. Wellicht zou papiamento een uitkomst zijn. Maar ook al spreken we dezelfde taal dan wil dat niet zeggen dat we elkaar dan wel begrijpen. Toch is er dat verlangen naar begrip en één zijn met de wereld om ons heen. Dat gevoel, die verwevenheid met de ander en het leven vinden we vaak terug zonder woorden. In muziek, beelden, kunst etc. en in de natuur.  En in die natuur wandelt vandaag Ans van der Knaap mee. Ans is anders. Ans komt uit de stad. Ans wandelt door de natuur als de olifant door de porseleinkast. Hoppa daar gaat weer een knaap van een paddenstoel.  Maar Ans leert snel en is binnen de kortste keren geintegreerd in onze wandelclub.  Op de weg terug vinden we deze twee paddenstoelen. Hoe ze hier komen en waarom ze haaks op elkaar liggen is voor ons een raadsel. Vast een teken. Een teken voor Ans. Al begrijpen we het niet.  Als ze onze taal zouden spreken zouden deze runderen die zich in de bosjes verstopt hebben ons wellicht iets meer kunnen vertellen, Maar zij zwijgen.  We wandelen verder terug via een makkelijke weg al is het iets om.  En dalen af via de gerenoveerde trap  terwijl Willem nog even met Ans evalueert .  Beneden wacht ons een paar schitterende paddenstoelen.  En een kabouter die zonder iets te zeggen zijn verhaal aan ons uitdraagt. Op zijn onuitgesproken advies stelt Willem ons voor Ans in de wandelclub op te nemen. Een volmondig ja volgt. Ans van harte welkom!  Terug
-
Vooruit  |
