Het werk van de Kok komt voort uit een verlangen naar eenvoud en perfectie, 
naar eenheid en schoonheid zonder beperking, in een tijd waarin fragmentatie,
onenigheid en een veelheid aan keuzes het zicht gemakkelijk verdoezelen. 
Daarom bestaan al zijn sculpturen uit één doorlopende lijn als een symbool 
van helderheid, tijdloosheid en de cyclus van leven en dood, solide door 
materiaalkeuze en ongenaakbaar door de keuze van afwerking. 
De sculpturen vertegenwoordigen het verlangen van het individu naar een 
balans tussen enerzijds een sterke, onafhankelijke positie in de samenleving
en anderzijds deel uitmakend van een coherente sociale gemeenschap. 
De spanning opgeroepen door deze polariteit wordt getoond door deze 
eenzame lijn die zijn eigen leegte creëert, maar deze zelfde ruimte is grotendeels 
verantwoordelijk voor de identiteit van de sculptuur als geheel. 
Het doel van De Kok is om de toeschouwer niet alleen stevige grip en gemoedsrust te 
bieden, maar ook een vreugdevolle ervaring waarbij de verschillende verschijningen 
van de sculpturen worden onderzocht, want zoals in veel gevallen in het leven hangt
de perceptie van de kijker sterk af van de positie waarin hij zichzelf vindt.