 6,2 km  De aanloop naar onze wandeling van vandaag is niet helemaal duidelijk. Enerzijds is er de vraag geweest naar een Akela en heeft Annie zich hiervoor opgeworpen middels een app. Anderzijds is er de uitnodiging van Joop via de mail. Maar wij kunnen niet "op twee paarden blijven rijden" en zo starten wij deze maandagmorgen op verzoek van Joop op het ons bekende parkeerterrein van Kwintelooyen.   Dan is het natuurlijk belangrijk een route aan te houden. Vandaar dat enkelen van ons zich afscheiden van de groep en poolshoogte gaan nemen op de Paasheuvel. Vol vertrouwen gadegeslagen door de achterblijvers.  Die Paasheuvel is nog een hele klim.  Maar bovenaan vinden wij toch de steen der wijsheid met aanwijzingen aller richtingen.  Wij nemen dit niet al te serieus. In deze tijd van moderne navigatiesystemen weten wij onze weg ook wel op een andere manier te vinden.  Het bos weet wel beter en trekt een dikke neus.  Maar wacht even. Of het nu de wonderlijke reeën zijn  die onze weg kruisen   of de droogte  die ons en het bos parten speelt. Feit is dat wij ons diverse keren moeten afvragen waar we zijn waar we vandaan komen maar vooral waar we naar toe moeten.  Maar al zoekend vinden wij toch onze weg in dat bos wat duidelijk moeite heeft met de lange droge periode die achter ons ligt.   Op diverse plekken zien we nu al verkleurde varens  van vocht verstoken opgerolde dorre bladeren.   Nog zijn er frisse bessen maar ook aan deze bomen slaat de verkleuring toe.  Evenals de bosbessenstruiken waarvan er verschillende een uitgedroogde indruk geven.  Ook groene bladeren die er nu flets en gekruld uitzien.  Hier en daar rest slechts het zaad  Uiteindelijk vinden we Kwintelooyen weer.  Ook hier ziet het er dor en droog uit.  Dat wij niet uitdrogen daar zorgen Annie en Wil en Piet voor.  Op de picknickbank  kunnen wij genieten van de meegebrachte koffie.  Terug
-
Vooruit  |
