 Somber en nat. Op weg naar het afgesproken punt terwijl de regen op de autoruiten klettert speelt de gedachte: "Waarom zegt Willem het niet gewoon af." Op de plaats van bestemming langs de slaperdijk is er het lint. Een boom met versiering. Een gouden lint! Met een zwarte omlijsting tegen een grauwe lucht. Kenmerkend voor deze feestmaand op de grens van duisternis en licht. En dan kunnen we alleen al blij zijn dat we op deze regenachtige dag in "de warmte van de groep" mogen wandelen.  Tuurlijk we moeten er nog even over nadenken, Maar samen lijkt het allemaal wel veel zonniger. Dat samen wordt dit keer uitgebreid met Bert en Harry en we moeten eerlijk zijn, dat past ons wel.      De natuur is dit keer anders dan we de afgelopen tijd gewend zijn. Somber, misschien wel een beetje triest maar toch...      ...ondanks dat onze blik (bril) beslagen is en het af en toe lijkt of we door dichte mist wandelen..   ... en het pad slecht begaanbaar is..  weten we dat....  in deze periode de kiem ligt   voor het nieuwe jaar.     "langzaam en onvermijdelijk sterft de natuur, noodzakelijk om plaats te maken voor een nieuwe periode van nieuw leven "  Na afloop van deze natte en frisse wandelmaandagmorgen moeten we Willem toch weer bedanken voor deze ondanks de regen geslaagde wandeltocht. We sluiten af bij onze zussen in een warme en gezellige setting!!!! |
