7,2 km We beginnen vandaag onze wandeltocht bij het oriëntatiebord van het Utrechts Landschap tussen Elst en Amerongen. We moeten hier direct al een mentale hindernis nemen, want Elst ligt op het bord ter rechter zijde terwijl we toch zeker weten dat Elst ter linker zijde van ons ligt. Links is dus rechts en rechts links. We raken hierdoor dusdanig gedesoriënteerd dat we besluiten ons eerst te oriënteren op de uitkijktoren.    Op de uitkijktoren hebben we niet alleen een grandioos uitzicht maar tevens leren wij hier verschillende soorten vogels kennen zodat mochten wij ze zien vliegen, wij ook weten wat er vliegt.  Onderaan de uitkijktoren na een steile afdaling wacht ons een ander dilemma. Moeten wij naar rechts of moeten wij naar links. De bordjes geven geen uitsluitsel want de pijltjes wijzen beide richtingen op. Omdat wij over het algemeen rechts georiënteerd zijn wordt bij democratisch besluit het rechter pad richting Amerongen gekozen.  Al snel lopen we tegen een volgende hindernis aan.   Het pad is geblokkeerd en is het het beste dat wij terugkeren op onze schreden en  via het mooie dorp Amerongen onze weg vervolgen naar het Kasteel.     Met een boog lopen we rond de gracht van het Amerongse Kasteel waar ons alweer de volgende hindernis wacht.     Steevast biedt Piet ons daarbij de helpende hand en waarschuwt ons ook tijdig als een ware hopman voor andere natuurlijke obstakels op onze weg. Waar wij dus niet intrappen.  We lopen door een waarlijk schitterende omgeving met magnifieke waterpartijen    en vogels waarvan we de namen nog herinneren van het bord bij de uitkijktoren.   Ook in het water is genoeg te zien. Niet alleen zien we hier onze schaduwen maar als we goed kijken ook dikke vette vissen  Het moge dan ook geen wonder heten dat wij regelmatig knielen voor dit geweldig stukje natuur.   Verder gaat onze weg door het riet en langs groene dijken.   Op weg terug. Een klein groepje vandaag. Zes man, waarvan vier vrouw. We hebben een redelijk aantal kilometers gelopen maar hier wel lang over gedaan (2,5 uur) Dat komt niet omdat we een honderd meter terug moesten lopen ook niet door de hindernissen die we moesten nemen. Maar omdat we regelmatig stil hebben gestaan bij de fantastische natuur die hier zo dichtbij is. Nagenieten doen we bij de koffie bij restaurant Buitenhof op deze al weer zo ideale mooie wandel maandagochtend.  Terug - Verder |
